Όλοι στο πλευρό του Γιώργου Σαμαρά

Φτάνοντας στη Σαραγόσα προκειμένου να περάσει από ιατρικά τεστ κι αν όλα πάνε καλά να υπογράψει στην ομάδα, ο Γιώργος Σαμαράς κουβαλούσε στις αποσκευές του και τις ευχές πολλών «ουδέτερων» οπαδών. Φιλάθλων, δηλαδή, του ποδοσφαίρου που όπως κι εκείνος δεν ταυτίζονται αποκλειστικά και μόνο με μία ελληνική ομάδα, αλλά έχουν μια ευρύτερη αντίληψη και καψούρα με το άθλημα.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Το γεγονός ότι σε επαγγελματικό επίπεδο δεν αγωνίστηκε ποτέ σε εγχώριο σύλλογο, τον γλίτωσε από πολλά και τον βοήθησε ώστε οι όποιες δυσμενείς κρίσεις ή σχόλια να αφορούν αποκλειστικά και μόνο τις ικανότητές του και όχι τα χρώματα των φανελών που φόρεσε.

Από όπου κι αν πέρασε δεν υπήρξαν αμφισβητήσεις για τον επαγγελματισμό ή το ήθος του πιο «career minded» Έλληνα ποδοσφαιριστή των τελευταίων χρόνων, όπως είχαν πει για αυτόν την περίοδο που βρέθηκε στη Μάντσεστερ Σίτι. Το καλύτερο παράδειγμα, δόθηκε άλλωστε τα χρόνια που έπαιξε για λογαριασμό της Σέλτικ, περνώντας από χίλια κύματα σε ό,τι αφορά την απόδοση και την αποδοχή από τον κόσμο, αλλά και την ιδιαίτερη σχέση του με τον θρυλικό Τζέικ, το παιδάκι με ειδικές ανάγκες που υπήρξε και ο μεγαλύτερος θαυμαστής του.

Οι πόνοι, οι σοβαροί τραυματισμοί και γενικότερα όλα τα… κάτω που μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια μιας καριέρας, χτύπησαν σχεδόν ταυτόχρονα τον διεθνή επιθετικό που σταδιακά όπως μετατοπίστηκε από το κέντρο της περιοχής προς το άκρο της, έτσι είδε και τον εαυτό του να απομακρύνεται από το ποδοσφαιρικό επίκεντρο.

Λίγο-πολύ είναι γνωστά όσα ακολούθησαν μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και την πορεία της παρέας του Φερνάντο Σάντος. Το πρόβλημα στη μέση που αντιμετώπισε δεν ήταν από αυτά που λύνονται έτσι απλά με μια επέμβαση ή αγωγή. Το χειρουργείο θα αποτελούσε μια απόφαση ζωής την οποία ο Σαμαράς προτίμησε να αφήσει στην άκρη. Κάπως έτσι από τα πάνω ράφια, ο διεθνής επιθετικός βρέθηκε σχεδόν στα αζήτητα ή έστω είδε την αξία της μετοχής του να συρρικνώνεται. Σαν ψέμα ακούστηκε κάποια στιγμή πως βρέθηκε στην άσημη Οκλαχόμα Σίτι Ράγιο στην Αμερική.

Σε μια συνέντευξή του τότε μίλησε για όσα δεν είχε πει ποτέ. Για τη δίψα του να χαρεί ξανά το σπορ σε οποιοδήποτε επίπεδο. Για την απώλεια δικών του σημαντικών ανθρώπων και τις συνέπειες που είχαν στον τρόπο που βλέπει τη ζωή και όχι μόνο το ποδόσφαιρο.

Τώρα, αλλαγμένος σε σχέση με αυτό που ξέραμε, ο Γιώργος Σαμαράς κάνει στα 32 του χρόνια μια απόπειρα επιστροφής μετά από σχεδόν μια τριετία, με το περιβάλλον να έχει μεταβληθεί πλήρως σε σχέση με την τελευταία εικόνα του στα γήπεδα της Βραζιλίας. Ασορτί με την περίπτωσή του και η ομάδα στην οποία θα επιχειρήσει το «come back». Η ιστορική Σαραγόσα, ένας σύλλογος με σημαντικό παρελθόν κι επιτυχίες, η οποία τώρα παλεύει στη μέση της βαθμολογίας της Segunda Division. Μακάρι να τα καταφέρουν και οι δυο και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν.

Όλοι, ή σχεδόν όλοι, είμαστε στο πλευρό του κι ας μην έκανε ποτέ τη χάρη να αγωνιστεί στην Ελλάδα.